HUIS IN MAYA

Alvin is een jongen van dertien. In 2018 logeerde Marianne een paar nachtjes bij hem in huis. Alvin woont in een klein huisje in Kampala, samen met zijn moeder Mary, stiefvader Robbertson en zijn jongere broers Brandon en Devine. Alvin zit in de laatste klas van Primary school. Hij werkt hard, want hij wil graag een goede opleiding volgen. Het is zijn droom om te gaan studeren. Liefst iets met science.

Het huisje van de familie Haggai staat in een moerasgebied. In de moessontijd stroomt het huis vol met (vies) water. De wijk staat op de nominatie voor stadsontwikkeling. Voor de bewoners is dat een ramp. Het kan zomaar gebeuren dat de wijk wordt platgewalst. De bewoners moeten dan maar uitzoeken waar ze onderdak vinden.

Robbertson en Mary werken allebei. Al het geld gaat op aan huur, schoolgeld en dagelijkse kosten voor het gezin. Geld om te verhuizen is er niet. Dus doorstaan ze de moessonregens en hopen ze dat de bulldozers hun wijkje overslaan.

We willen het gezin Haggai graag helpen om een goede toekomst op te bouwen. We hebben, met hulp van een Oegandese vriend, een stukje land gekocht in Maya. Dat ligt ongeveer 35 kilometer van de hoofdstad Kampala, richting Masaka.

Het is 22 x 18,5 meter. De grond is direct in gebruik genomen om gewassen op te verbouwen. Het levert dus direct wat op. Dankzij deze microfinanciering kunnen Robbertson en Mary bouwen aan een gezonde toekomst voor hun kinderen. Op hun beurt zullen zij zich inzetten voor hun leefgemeenschap.

Tijdens de logeerpartij schreef Alvin een opstel, dat een goed beeld geeft van het leven in Oeganda.

Het begon alsvolgt: ‘My name is Tushabe Alvin and my story is: Hard work pays’.

Het verhaal gaat over mister Ngobi die samen met zijn vrouw veel kinderen en kleinkinderen had. Toen de vrouw ziek werd stokte de voedselvoorziening. De oudste zoon stelde voor om het land te verdelen over de kinderen. Ieder gezin kon het land bewerken en met de opbrengst medicijnen voor de moeder betalen, schoolgeld voor de kinderen en eten voor allemaal. ‘Hard work pays’.

Dit verhaaltje geeft goed de realiteit van Oeganda weer. Als je land hebt, dan is er een toekomst. Het land genereert voedsel en maakt het mogelijk om onderwijs te betalen.

De volgende stap is een huis op de grond in Maya. Het zou fantastisch zijn als we dat kunnen realiseren via ‘Crowdgiving’. We willen iedereen die de mogelijkheid heeft om geld te investeren vragen om een bijdrage te leveren. Het uitgangspunt van crowdgiving is dat er financieel niks tegenover staat. Wat levert het wel op? Een betere toekomst voor anderen, onze grote dank én een goed gevoel.

Stichting Onduwa zal ervoor zorgen dat de investeringen volledig ten goede komen aan de bouw van het huis in Maya. De (huur)inkomsten maken het hopelijk op termijn mogelijk om andere plannen te financieren. Zoals scholing en de financiering van het tandpreventieprogramma Wash&Smile.

Vraag je in Nederland aan een aannemer om een huis voor je bouwen, dan is de kans groot dat je te horen krijgt dat dat wel even gaat duren. In Oeganda neemt een aannemer de klus graag aan. Maar vervolgens verloopt het bouwproces vaak traag. Dus waar beginnen we aan? We hebben een fijne partner gevonden in Mike, onze Oegandese vriend in Nederland. Hij is bereid om voor ons te bemiddelen bij de bouw. We hebben land en maken gebruik van stenen die uit de lokale klei worden gebakken.